1.Gün

Öncelikli olarak belli başlı dersler almaya başladım.Bu dersler beni hem fiziksel hem de zihinsel olarak zorluyordu.Daha sonra bilim adamlarından Satürnün halkasındaki göktaşlarında bulunan madenler hakkında bilgilendirildim.Oldukça uzun bir liste vermişlerdi.Açıkçası öğrenme konusunda sıkıntı çektiğim anlar olmuştu ama beni en çok zorlayan kısım atmosferden çıkarkenki yaşayacağım anın hazırlıklarıydı.

                                                                    10.Gün

Kalkış vakti sonunda geldi.10 günlük ağır eğitimden sonra hazırdım.Çevremdeki insanların çoğu bana tuhaf tuhaf bakıyordu ama ben genede yapabileceğime inanıyordum çünkü uzaya çıkmak her zaman en büyül hayalim olmuştu.

                                                                2 Saat Sonra

(Kalkışa son 4 dakika) Yerimi aldım.Üstümde çok büyük bir baskı olduğunu hissediyordum ,heyecanlıydım yaşayamayacağımdan korkuyordum aklıma bir sürü şey geliyordu: Ya erzağım biterse ? Ya ölürsem ? Ya bir sorun çıkarsa? gibi şeyleri aklımdan çıkaramıyordum.Sonrasında kulaklıktan gelen son 4 dakika sesiyle kafamdaki sorulardan kurtuldum ve aniden cesaretlendim.Bunu yapabileceğimi biliyordum

                                                                     11.Gün

Kalkışın sertliği yüzünden omzumda bazı ağrılar oluştu ''Zamanla geçer nede olsa sadece ufak bir incinme.'' diye düşünüp geçiştirdim.