16.Gün

Her şey sıkıntısız gidiyor aslına bakarsanız tek başıma olsamda telsizle merkezden konuşmak beni biraz olsun rahatlatıyor.Her ne kadar belli bir mesafe sonra onunda biteceğini bilsemde tek mutluluğum bu.

50.Gün

Küçük sorunlar yaşadım: Birkaç kablonun kopması, küçük bir alevlenme neyse ki kendi başıma halledebileceğim şeylerdi, her ne kadar zor ve korkutucu olsada, mutluyum.

2 Yıl sonra (780.Gün)

1 yıldır kimseyle konuşamıyorum.Telsiz bağlantısı 1 yıldır kat ettiğim mesafeden dolayı geçen seneden beri kullanılamıyor.Bunu çok sıkıntı etmedim çünkü burada yeni arkadaşlar edindim her ne kadar konuşmasalarda her biri çok iyi bir dinleyici ve beni anlıyorlar.Aramıza en son katılan o genç çocuğu sevmesemde o beni seviyor gibi görünüyor adını tam olarak bilmiyorum ama diğerlerinin dediğine göre kendine Reven diyormuş.Onunla nasıl bir ilişkimiz olacağını şuan kestiremiyorum ama onunla arkadaş olacağımı düşünüyorum yani en azından şimdilik öyle gözüküyor bu arada Satürn'e ulaşmama 300 gün kaldığı için üzerimde çocukça bir mutluluk var.

790.Gün

Gemide teknik arızalar çıkmaya başladı: Oto kontrol sistemi bozuldu artık mekiği ben kontrol ediyorum ve rotadan birazcık sapmış durumdayım her ne kadar korksamda arkadaşlarımın bana güvendiklerini ve beni koruyacaklarını biliyorum.

2 gün sonra Reven'in doğum günü var ona nasıl bir hediye alacağımı bilmiyorum.Sürekli bunu düşünüyorum.